Przez ponad 155 lat istnienia progi naszego liceum przekroczyły wręcz niepoliczalne rzesze młodych ludzi. Byli wśród nich tacy, którzy zdecydowali się tutaj poznawać tajemnice cyfr i liczb, byli tacy, których fascynowało życie w każdej jego formie, byli tacy, którzy pragnęli tu rozwinąć swoje artystyczne skrzydła… Każdy robił to na własny sposób, każdy czerpał z pobytu w szkole inaczej, każdy miał do tego przecież prawo. Jesteśmy dumni z każdego absolwenta, zarówno tego, który przybliżył nam księżyc, tego, który sprawił, że polskie nazwisko wybrzmiało podczas Oskarowej gali czy tego, który sprawił, że… No właśnie, chyba nie ma dziedziny, w której nie sprawdziliby się nasi absolwenci – naukowcy, prawnicy, muzycy, lekarze, informatycy czy po prostu „dobrzy ludzie”. Zapraszamy do galerii. Systematycznie galeria będzie wzbogacana o kolejne nazwiska.

prof. Mieczysław G. Bekker

Rok 2015 to 110. rocznica urodzin jednego z najwybitniejszych absolwentów I Liceum Ogólnokształcącego w Koninie oraz Politechniki Warszawskiej prof. Mieczysława Grzegorza Bekkera, znakomitego naukowca w dziedzinie nauki zwanej Terramechniką, wyjątkowego inżyniera i współtwórcę pojazdu LRV (Lunar Rover Vehicle), który w programie Apollo wyładował na Księżycu. Większość swojego życia zawodowego spędził on w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, pracując w ostatnim okresie przez 10 lat dla NASA. Córka Profesora Bekkera wraz z częścią rodziny z USA w trakcie swojej wizyty w Polsce uczestniczyła m.in. w uroczystości nadania imienia Profesora Bekkera szkole w Chełmie Lubelskim w dniu 22 lipca oraz odwiedziła miejsca związane z życiem Profesora Bekkera w regionie konińskim takie jak Zbiersk, Gosławice i Stawiszyn. 27 lipca 2015 r.  spotkaliśmy się z całą delegacją w auli I LO w Koninie. Rodzina odwiedziła także Politechnikę Warszawską, której Profesor był również absolwentem i gdzie jedna z sal wykładowych nosi jego imię. Głównym organizatorem wydarzenia było Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół PW.
Profesor Mieczysław Bekker urodził się w 25 maja 1905 w Strzyżowie koło Hrubieszowa, a zmarł 8 stycznia 1989 w Santa Barbara w Kalifornii. Był absolwentem I LO w Koninie oraz wydziału mechanicznego Politechniki Warszawskiej. W okresie przedwojennym wykładał w Studium Wojskowym Politechniki Warszawskiej oraz w Szkole Inżynierii Wojskowej w Warszawie. W 1939 po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji, a następnie Kanady. W okresie powojennym wyjechał w 1955 roku do USA, gdzie został profesorem Uniwersytetu w Michigan, a następnie dyrektorem jednego z instytutów w koncernie samochodowym General Motors. Jednym z jego najsłynniejszych osiągnięć były prace nad pojazdem księżycowym w latach 60. XX wieku w ramach programu kosmicznego Apollo, który to pojazd został następnie skonstruowany na podstawie rozwiązań technologicznych, których autorem był Profesor Mieczysław Bekker.

Józef Nowicki

Doświadczony polityk, samorządowiec, ekonomista, przedsiębiorca. Urodzony 14 sierpnia 1944 roku w Gorzowie Wielkopolskim. W latach 1990-1994 radny Rady Miasta Konina. Od 1993 do 2005 poseł na Sejm II, III i IV kadencji, wybrany z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Do 2007 roku przewodniczący i wiceprzewodniczący regionalnych struktur SLD w województwie wielkopolskim. Od 2010 roku Prezydent Miasta Konina. Inicjator największej w historii Konina inwestycji dofinansowanej z funduszy unijnych pn. „Budowa Zakładu Termicznego Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych” oraz budowy i uruchomienia innowacyjnego w skali kraju Centrum Organizacji Pozarządowych. Pomysłodawca Konińskiej Karty Rodziny 3+, cyklu akcji profilaktycznych „Zdrowie to podstawa” oraz wykonania odwiertu geotermalnego na wyspie Pociejewo. Żonaty, 2 dzieci – córka i syn. Pasjonat kolarstwa i podróży, miłośnik literatury.

prof. Józef Wiesław Modelski

Józef Wiesław Modelski urodził się 25 marca 1949 r. w Kawnicach (woj. wielkopolskie). W 1967 r. ukończył liceum ogólnokształcące w Koninie, gdzie był też laureatem ogólnopolskich olimpiad chemicznych i fizycznych. Profesor zajmuje się radioelektroniką i technologią anten mikrofalowych. Wśród jego licznych osiągnięć naukowych znajduje się m.in. opracowanie metod pomiaru parametrów materiałów mikrofalowych, koncepcji inteligentnych anten mikrofalowych oraz nowych typów konwerterów do odbioru satelitarnych programów TV. W latach 90. zespół profesora Modelskiego opracował pierwszy generator napisów telewizyjnych Paston, który został wdrożony w studiach TV w Polsce i na Litwie.
W 2000 r. został wybrany członkiem Fellow of the Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE). W tej organizacji pełnił funkcję prezydenta Microwave Theory and Techniques Society oraz dyrektora Regionu 8 (Europa, Afryka, Bliski Wschód). Jest pierwszym w historii Polakiem, który zaszedł tak wysoko w szeregach tej organizacji. Profesor Modelski pracuje w Instytucie Radioelektroniki Politechniki Warszawskiej. Przewodniczy Komitetowi Elektroniki i Telekomunikacji PAN. Dokonania profesora Modelskiego znane są nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Zawdzięczamy mu opracowanie i wdrożenie nowoczesnych technologii telekomunikacyjnych i telewizyjnych, z których korzystamy do dziś.
W czerwcu 2019 r. profesor Modelski został mianowany 15. honorowym dożywotnim członkiem the IEEE Microwave Theory and Techniques Society.

Jan A.P. Kaczmarek

Kompozytor, muzyk. Autor muzyki do ponad pięćdziesięciu filmów długometrażowych i dokumentalnych, laureat Oskara za muzykę do filmu „Marzyciel”. Urodzony 29 kwietnia 1953 roku w Koninie. Pierwszy sukces odniósł w liceum, dla którego skomponował hymn szkolny, tworzył też muzykę do szkolnych przedstawień teatralnych. W swoim dorobku muzycznym Jan A. P. Kaczmarek ma kompozycje symfoniczne i do spektakli teatralnych. Samodzielnie wyreżyserował trzy spektakle multimedialne. W 2005 roku, dla uczczenia 25. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych i powstania „Solidarności”, Kaczmarek skomponował Kantatę dla wolności Pięcioczęściowe dzieło przeznaczone na ponad dwustu wykonawców zabrzmiało w Gdańsku 31 sierpnia.
Pomysłodawca i dyrektor Festiwalu Transatlantyk, który został pomyślany jako artystyczna platforma, która poprzez muzykę i film chce budować silniejsze związki między społeczeństwem, sztuką i środowiskiem, a także inspirować dyskusje na aktualne tematy społeczne. Opiera się na trzech filarach: filmie, muzyce oraz edukacji w ramach działu Edukacja&Inspiracje. W trakcie festiwalu odbywają się dwa konkursy dla młodych kompozytorów (do 35 roku życia): Transatlantyk Film Music Competition oraz Transatlantyk Instant Composition Contest. Pierwszy z nich polega na skomponowaniu muzyki do dwóch krótkich filmów, natomiast w drugim uczestnicy natychmiast po obejrzeniu krótkiego materiału filmowego na żywo, na fortepianie solo, stworzą do niego utwór.

prof. Piotr Jaranowski

W odkryciu fal grawitacyjnych, oficjalnie potwierdzonym 11 lutego 2016 r. przez naukowców, brał udział także fizyk z Uniwersytetu w Białymstoku – prof. Piotr Jaranowski. Badania prowadzone były w ogromnym międzynarodowym zespole LIGO Scientific Collaboration. W jego skład wchodzi m.in. zespół projektu Virgo Collaboration, a w tym projekcie pracowała z kolei grupa 15 polskich naukowców. Jednym z nich jest prof. Jaranowski z Uniwersytetu w Białymstoku. Rola białostockiego naukowca polegała w szczególności na stworzeniu (we współpracy z prof. Andrzejem Królakiem z Instytutu Matematycznego PAN w Warszawie) podstaw wielu algorytmów i metod służących do wykrycia i estymacji parametrów fal grawitacyjnych z tzw. układów podwójnych. Badacze przyczynili się też do precyzyjnego modelowania sygnału fali grawitacyjnej z układu podwójnego. Profesor Piotr Jaranowski związany jest z białostocką uczelnią od 1985 roku. Kieruje Zakładem Astronomii i Astrofizyki na Wydziale Fizyki UwB. Jest współautorem około 120 artykułów opublikowanych w czasopismach o zasięgu międzynarodowym oraz (wraz z A. Królakiem) monografii „Analysis of Gravitational-Wave Data” wydanej przez Cambridge University Press. Prof. Piotr Jaranowski jest członkiem Międzynarodowej Unii Astronomicznej, Polskiego Towarzystwa Fizycznego oraz Polskiego Towarzystwa Relatywistycznego.

prof. dr hab. n. med. Przemysław Lubiatowski

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Koninie (matura 1989) oraz poznańskiej Akademii Medycznej. Pierwszy stopień specjalizacji z ortopedii i traumatologii uzyskał w roku 1998, rok później obronił pracę doktorską, a w 2003 roku uzyskał drugi stopień specjalizacji. Przemysław Lubiatowski jest lekarzem i kierownikiem Niepublicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej Rehasport Clinic, a także kierownikiem oddziału w Klinice Chirurgii Ręki Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz adiunktem Katedry i Kliniki Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki poznańskiego Uniwersytetu Medycznego. Jednocześnie Przemysław Lubiatowski jest przewodniczącym Sekcji Chirurgii Barku i Łokcia Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. Odbył staże w kilku ośrodkach medycznych w Stanach Zjednoczonych (Clevlend, Pittsburg, Shepton Mallet Treatment Center i Rockford Orthopedic Associates) oraz w Edynburgu, Paryżu i Wiedniu. W roku 2017 rektor Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu prof. dr hab Andrzej Tykarski podjął decyzję o zatrudnieniu dr. hab. Przemysława Lubiatowskiego na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze i Klinice Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki na Wydziale Lekarskim I Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

Szymon Bobrowski

 Szymon Bobrowski urodził się 16 maja 1972 roku w Koninie. Jest znanym polskim aktorem teatralnym i telewizyjnym. Początkowo nie wyrażał chęci studiowania na Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Przekonała go do tego Edyta Olszówka. Podjął wyzwanie i dostał się do ’’Łódzkiej Filmówki” za pierwszym razem. Na deskach teatralnych zadebiutował 12.03.1994 roku, na scenie Teatru Studyjnego w Łodzi. Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, otrzymał angaż w poznańskim Teatrze Nowym i związał się z nim na cztery sezony. W 1998 roku otrzymał rolę w filmie Władysława Pasikowskiego pt. ”Demony Wojny wg Goi”. Aktor uważał ten film, za swój pierwszy poważny debiut filmowy. Szymon Bobrowski znany był widzom dzięki wielu rolom, które odegrał w sposób charakterystyczny, min.: kreacja ”Jurasa” w produkcji Marka Kondrata pt. ”Prawo Ojca”, rola Tomasza Frycza ”Frika” w ”Pierwszym Milionie”, poruszająca rola skruszonego, niemieckiego kapitana Macke w filmie pt. ”Karol. Człowiek, który został Papieżem” oraz świetna kreacja ”Skalpela” w kryminalnym dziele Jacka Filipiaka i Jarosława Sypniewskiego pt. ”Odwróceni”. Szymon Bobrowski od 1999 roku rozpoczął współpracę z Teatrem Powszechnym w Warszawie. W 2012 roku, podczas 17. Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach, aktor odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd.

Marta Komicz

Kiedy 20 lat temu zastanawiałam się, do jakiej szkoły średniej złożyć dokumenty, nie miałam żadnego pojęcia o tym, kim chcę być w przyszłości lub gdzie chciałabym pracować. O tym, że dwie dekady później mieszkać będę w Meksyku i pracować w szkole nawet w żartach nie przeszło mi przez myśl. Nazywam się Marta Komicz i jestem absolwentką Liceum Ekonomicznego im. Tadeusza Kościuszki. Mój rocznik był swego rodzaju „królikiem doświadczalnym”, gdyż właśnie w 1996 roku obok Liceum Ogólnokształcącego otworzone zostały trzy klasy ekonomiczne. Tak zaczęła się więc moja przygoda z „Liceum na Mickiewicza”.
Ze względu na dużą liczbę przedmiotów ekonomicznych uczyliśmy się tylko jednego języka obcego. W mojej klasie był to niemiecki, który szybko zyskał moją sympatię i stał się jednym z ulubionych zajęć. Wyjazd na wymianę do Celle był dla mnie pierwszym pobytem w Niemczech, znaczył więc bardzo wiele i jestem dumna z tego, że z moją „Gastschwester” nadal jestem w kontakcie. Po maturze zdecydowałam się jednak na studia ekonomiczne w Poznaniu. Pasja do niemieckiego pozostała, więc postanowiłam równolegle studiować niemiecki, najpierw w Polsce, potem w Niemczech. Od stycznia 2010 roku pracuję w Niemieckiej Szkole w Meksyku. Moi uczniowie to meksykańska młodzeż, którą staram się nie tylko nauczyć niemieckiego, ale również „zarazić” ich pasją do tego języka, podobnie jak ja „zaraziłam się” nią w liceum. Czasami opowiadam im o szkole i pokazuję moje zeszyty do niemieckiego, które ciągle jeszcze mam. Moje 4 lata w I Liceum wspominam chętnie i cieszę się, że to właśnie tam złożyłam dokumenty, gdyż oprócz zdobytej wiedzy (tej ekonomicznej i ogólnokształcącej) nauczyłam się też wielu pożytecznych rzeczy, takich jak organizacja, samodzielność, praca w grupie i wytrwałość. Te cechy bez wątpienia ukształtowały się we mnie właśnie tam, dzięki czemu dziś mogę być kim jestem, za co dziękuję.

Dariusz Przybylski

Urodził się w Koninie w 1984 roku. Absolwent I LO. Po obronie magisterium w macierzystej uczelni w Warszawie, która zakończyła się nie tylko podwójnym dyplomem z wyróżnieniem (zarówno w dziedzinie organistyki jak i kompozycji), ale też medalem Magna cum Laude, Przybylski rozpoczął przewód doktorski oraz studia podyplomowe w Hochschule für Musik w Kolonii, które ukończył z wyróżnieniem w klasie kompozycji Wolfganga Rihma. W 2010 roku zakończył edukację, uzyskując tytuł doktora sztuki muzycznej w wieku zaledwie 25 lat. Kompozytor i organista. Skupia się na wykonawstwie muzyki nowej, na swoim koncie posiada kilkadziesiąt prawykonań. Promuje w szczególności twórczość młodych kompozytorów organizując autorskie projekty muzyczne. W roku 2008 podczas inauguracji nowych organów w Katedrze w Lublinie dokonał prawykonań organowych transkrypcji utworów K. Pendereckiego.
Występuje jako improwizator. Zadebiutował na organach Hammonda podczas Festiwalu Musica Polonica Nowa we Wrocławiu w roku 2014, prawykonując specjalnie zamówione utwory. Występował na wielu festiwalach, m.in.: Gotland Orgeldagar (Visby, Szwecja, 2007, 2008), Międzynarodowy Festiwal Organowy Westfalen-Lippe (Munster, 2008), Międzynarodowy Festiwal Dialogi (Mińsk, 2007), Warszawska Jesień (Koncerty Koła Młodych ZKP, 2006-08), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej w Świętej Lipce (2008), Międzynarodowy Festiwal Musica Sacra (Warszawa, 2005), Międzynarodowe Wieczory Muzyki Organowej i Kameralnej w Kłodzku (2004), Mikołowskie Dni Muzyki (2005), Międzynarodowe Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich (2006), Pasymskie Dni Muzyki (2006). Jest laureatem konkursów organowych: w 2001 otrzymał II nagrodę (I nie przyznano) oraz Nagrodę Specjalną Mariana Sawy na IV Konkursie Polskiej Muzyki Organowej XX Wieku w Legnicy, w 2005 – Główną Nagrodę na VI Konkursie Muzyki XX i XXI wieku dla Młodych Wykonawców w Warszawie zorganizowanym przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej (polska sekcja ISCM). Czytaj więcej…

Michał Halejcio

Urodzony 6 lutego 1986 w Koninie, ukończył z wyróżnieniem w 2005 roku I Liceum im T. Kościuszki. Absolwentkami tej szkoły są także jego mama Mirosława oraz siostra Aleksandra, obecnie kontynuująca rodzinne tradycje jako nauczycielka języka angielskiego w I LO. Finalista Olimpiady Biologicznej i Olimpiady Wiedzy Ekologicznej. W 2005 roku zajął III miejsce w polskich eliminacjach Europejskiego Konkursu Młodych Naukowców za badania porównawcze populacji rodzimych, chronionych storczyków w antropogenicznie przekształconym środowisku. Autor plakatu promującego wartości szkoły „Mądrość, Miłość, Odpowiedzialność”. W 2005 roku otrzymał odznaczenie „Zasłużony dla I Liceum”.

W 2011 ukończył wydział lekarski Uniwersytetu Medycznego im K. Marcinkowskiego w Poznaniu, gdzie po odbyciu stażu podyplomowego rozpoczął specjalizację z patomorfologii oraz został asystentem akademickim w Katedrze Patomorfologii Klinicznej UM. W latach 2015-2021 rezydent w Instytucie Patologii Klinikum Frankfurt (Oder). W 2021 uzyskał tytuł lekarza specjalisty z patomorfologii w Cottbus ( Niemcy).

Obecnie lekarz i współwłaściciel w Bioptisches Intitut Berlin, jednym z najstarszych prywatnych zakładów patomorfologii w stolicy Niemiec. Członek Międzynarodowej Akademii Patologii (IAP).

Prywatnie mąż i ojciec, liberał i ewangelik. Pasjonat malarstwa i ogrodnictwa krajobrazowego. Doradca Burmistrza Lieberose do spraw miast partnerskich i współpracy polsko-niemieckiej.

Justyna Król

Justyna Król urodziła się 13 czerwca 1986 r. w Koninie. Ukończyła z wyróżnieniem studia magisterskie na kierunku Master of Science in International Relations, uzyskując podwójny dyplom Uczelni Łazarskiego i University of Cardiff. Jednak to nie studia, a praca, którą rozpoczęła już na pierwszym ich roku ukształtowała jej ścieżkę zawodową. Justyna pracowała dotychczas m.in. jako Digital Engagement and Innovation Consultant dla regionalnego centrum UNDP (Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju) w Bratysławie. Wcześniej współpracowała z biurem UNDP w Polsce oraz licznymi organizacjami pozarządowymi jako trenerka i managerka projektów. Jej obszarami specjalizacji są: innowacje społeczne, gospodarcze, badania nad przyszłością i partycypacja. Od dwóch lat Justyna prowadzi Pracownię Miejską – start-up społeczny, którego misją jest współtworzenie w Polsce miast przyszłości: otwartych, czerpiących z najnowocześniejszych rozwiązań, zrównoważonych i inkluzywnych. Od 2016 Justyna jest też założycielką i prezeską Fundacji Munilab, której celem jest przede wszystkim testowanie alternatywnych rozwiązań społecznych i rynkowych oraz budowanie nowej ścieżki rozwoju dla Konina.

Marta Janiak

Marta Janiak, ur. 1989, absolwentka I Liceum im. T. Kościuszki w Koninie (matura 2008). Studiowała równolegle na kierunku lingwistyka stosowana oraz tłumaczenie konferencyjne. Absolwentka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, obecnie praktykujący tłumacz języka angielskiego oraz niemieckiego. Ponadto włada także językiem francuskim i włoskim. Prowadzi własne biuro tłumaczeń MJ Translation Ltd. z siedzibą w Londynie. Jest cenioną i szanowaną tłumaczką tekstów o tematyce techniczno–medycznej oraz modowo-tekstylnej, choć zdecydowanie kluczową rolę odgrywa jednak w tłumaczeniu dla branży hotelarskiej. Przez niektórych nazywana The Hotel Translator. Współpracuje z wieloma hotelami oraz ośrodkami wypoczynkowymi w Polsce i Europie. Tłumaczy głównie z j. polskiego na j. angielski i niemiecki lub z j. niemieckiego na j. angielski. Jest także copyrighterem, posiada wykształcenie niezbędne do pracy w reklamie.
Pasjonatka tłumaczenia literackiego. W okresie studiów na kierunku lingwistyka stosowana prezes sekcji tłumaczeń literackich Koła Tłumaczy na Wydziale Neofilologii UAM. Członkini Polskiego Towarzystwa Badania Gier (Games Research Association of Poland). Autorka tłumaczeń dwóch ciekawych pozycji literackich, tj. Narody tracąc pamięć, tracą życie. Szlakiem miejsc wiecznego spoczynku po Krokowskiej Ziemi (Wydawnictwo Muzeum Regionalnego w Krokowej, tłumaczenie na j. niemiecki) oraz Odchudzanie z elementami fizjologii i biochemii (autorstwa Aleksandra Nowaka, tłumaczenie na j. angielski). Lektor filmów reklamowych współpracujący z firmą VideoPlaner z Poznania. Zapalona podróżniczka rozkochana w Italii. Podziwia teatr oraz operę. Kocha musicale. Najchętniej zamieszkałaby w pięknym zamku. W wolnych chwilach zaczytuje się w literaturze wiktoriańskiej lub pasjami ogląda dramaty kostiumowe. Dla przyjemności tłumaczy wiersze i fragmenty powieści. Marzy o napisaniu własnego dzieła. Miłośniczka psów i koni. Żyje, by tłumaczyć i tłumaczy, by żyć. Jej motto życiowe to słowa Konfucjusza: Wybierz pracę, którą kochasz, i nie przepracujesz ani jednego dnia więcej w Twoim życiu. Co mi dało I LO? Znajomość języków obcych, interesujące spotkania z językiem ojczystym i… spełnienie marzeń zawodowych!;-)

Krzysztof Gubański

Krzysztof Gubański, ur. 1990, absolwent I Liceum im. T. Kościuszki w Koninie (matura 2009). Studiował socjologię oraz kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Oba kierunki ukończył z wyróżnieniem. Spędził także rok na stypendium studiując nauki społeczne na Ludwig-Maximilians-Universität w Monachium. Laureat stypendiów naukowych na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta programu „Diamentowy Grant” dla młodych naukowców ufundowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Obecnie doktorant w Instytucie Socjologii UW (temat pracy: „Kształtowanie przestrzeni miejskiej w warunkach peryferyjnego kapitalizmu. Inwestycje w nieruchomości w Warszawie z perspektywy deweloperów”). Zainteresowania naukowe: socjologia miasta, socjologia i antropologia ekonomiczna.

Prezes Koła Naukowego Socjologii Publicznej na Uniwersytecie Warszawskim, które działa na rzecz rozwoju idei socjologii zaangażowanej i odpowiedzialnej społecznie. Współtwórca inicjatywy studenckiej „Uniwersytet Zaangażowany” na UW. Przewodniczący Sekcji Studentów i Doktorantów Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Tłumacz i członek redakcji kwartalnika International Sociological Association „Global Dialogue”. W wolnych chwilach varsavianista amator oraz certyfikowany przewodnik po Warszawie. Działa w ramach budżetu partycypacyjnego oraz w organizacji Zielone Mazowsze na rzecz poprawy systemu komunikacji zbiorowej, pieszej i rowerowej w Warszawie. Członek mokotowskiej kooperatywy rowerowej MokoVeloCoop oraz miłośnik rowerów towarowych. „Co mi dało I LO? Języki obce, ojczyste no i maturę z filozofii! ;-)”

Kamila Piotrowska

Kamila Piotrowska, absolwentka I Liceum im. T. Kościuszki w Koninie (matura 2008). Dzięki nauce w klasie o profilu biologiczno-chemicznym i udziale w wymianie zagranicznej, podjęła decyzję o kontynuowaniu studiów w dziedzinie nauk ścisłych. Ukończyła studia magisterskie na kierunku chemia ze specjalizacją w chemii materiałów na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest laureatką licznych nagród i stypendiów. W trakcie studiów odbyła staż naukowy we Francji i Włoszech, a  przez 3 lata pracowała na UAM w grupie badawczej zajmującej się stereochemią organiczną. Jako członkini Naukowego Koła Chemików UAM prezentowała wyniki badań na kilkunastu konferencjach naukowych w kraju i na świecie oraz  angażowała się w popularyzowanie nauk ścisłych wśród dzieci. W czasie  studiów  magisterskich  na UAM uczęszczała na zajęcia z technologii chemicznej  na Politechnice Poznańskiej.
Po studiach  podjęła pracę w Danii jako  asystentka naukowa w Centre of Electronic Corrosion mieszczącym się na Technical University of Denmark.  Rozpoczęła  studia doktoranckie, a jej praca naukowa skupia się obecnie na badaniu czynników przyczyniających się do korozji i przedwczesnych uszkodzeń urządzeń elektronicznych. Ma ono bezpośredni wpływ na poprawę jakości i długości życia elektroniki produkowanej przez wiele firm skandynawskich. Często publikuje  w czasopismach naukowych. Planuje rozpocząć pracę w firmach produkujących urządzenia medyczne (tzw. wearable electronics). Co jej dało I LO? Nauczyła się systematycznej i ciężkiej pracy  oraz poznała bogaty zasób słownictwa w języku angielskim i niemieckim, co  umożliwiło  jej podjęcie  pracy za granicą i bezproblemową komunikację.

Monika Świderska

Urodziła się 27 grudnia 1992 r. w Koninie. W 2011 roku ukończyła I Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Koninie, została też wtedy laureatką ogólnopolskiej Olimpiady Biologicznej. Od dzieciństwa interesowała się przyrodą i matematyką. Dzięki nauce w I Liceum podjęła ostateczną decyzję na temat swoich przyszłych studiów. Co więcej, uczestnictwo w dwóch wymianach zagranicznych w dużym stopniu wpłynęło na to, jak ważne jest dla niej poznawanie innych kultur. Ukończyła studia na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. W trakcie studiów otrzymała Stypendium Miasta Poznania, Stypendium Rektora oraz Stypendium Ministra Zdrowia. Zajęła III miejsce w sesji “Basic Life Sciences” podczas 14th International Congress of Young Medical Scientists w Poznaniu w 2014 roku, a w roku 2015 zdobyła I miejsce w IV edycji Konkursu Redaktor Naczelnej Polskiego Archiwum Medycyny Wewnętrznej na najlepszą studencką pracę oryginalną. W 2014 roku brała udział w miesięcznej wymianie naukowej w Bułgarii. Dotychczas brała udział w 7 projektach badawczych w ramach Studenckich Kół Naukowych, prezentowała wyniki badań na 4 konferencjach naukowych oraz jest współautorką dwóch prac opublikowanych w czasopismach indeksowanych w Master Journal List (dawna „Lista Filadelfijska”).
Od 2016 jest laureatką Diamentowego Grantu, w ramach którego prowadziła badania z zakresu nefrologii. Po kilku latach prowadzenia badań aspektów genetycznych w częstych chorobach nefrologicznych obroniła doktorat „Wybrane parametry kliniczne i polimorfizmy genów związanych z cytokinami limfocytów T pomocniczych i szlakiem sygnałowym witaminy D jako czynniki predykcyjne przeżycia pacjentów hemodializowanych”. Po uzyskaniu pełnego prawa wykonywania zawodu pojechała na roczny staż naukowy do Monachium, gdzie dalej prowadziła badania z zakresu nefrologii. Jeszcze w trakcie realizacji tego projektu stopniowo zmieniały się jednak jej zainteresowania. Po zakończeniu stażu w Monachium uzyskała aprobację (prawo do wykonywania zawodu w Niemczech) i od kilku dni pracuje w Klinice Radiologii Uniwersytetu w Hamburgu.

Paweł Cal urodził się 26 maja 1995 roku w Koninie. Naukę gry na waltorni rozpoczął w wieku 7 lat w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. im. I.J.Paderewskiego w Koninie, w klasie mgr Jacka Rybczyńskiego. Jest stypendystą Otwartej Filharmonii Agrafki Muzycznej 2010/2011 oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2012. Występował jako solista z Filharmonią Poznańską, wykonując Koncert c-moll op. 8 Franza Straussa oraz z orkiestrą Sinfonia Varsovia z Koncertem nr 2 Es-dur KV 417 Wolfganga Amadeusza Mozarta. Jest członkiem orkiestry I’Culture. Obecnie jest studentem Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie waltorni as. Tadeusza Tomaszewskiego. Najnowsze osiagnięcia:

• 1. Nagroda w III grupie XIX Poznańskiego Konkursu Instrumentów Dętych Blaszanych, Poznań 2011
• 1. Nagroda w Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych, Wrocław 2011
• 2. Nagroda Dyrektora CEA w Ogólnopolskich Przesłuchaniach Uczniów Szkół Muzycznych,
  Warszawa 2012
• 3. Nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Instrumentów Dętych Blaszanych, Opole 2012
• 1. Nagroda w III Ogólnopolskim Konkursie Waltornistów im. prof. Edwina Golnika,
  kategoria młodzieżowa, Łódź 2012
• Wyróżnienie w VII Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych, Wrocław 2013
• 3. Nagroda w X Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych, Brno (Czechy) 2015
• 2. Nagroda w IV Ogólnopolskim Konkursie Waltornistów im. Edwina Golnika, Łódź 2015

Joanna Janiak

Joanna Janiak, ur. 2 lipca 1997 w Koninie. Tuż przed rozpoczęciem nauki w liceum została członkinią stowarzyszenia Mensa Polska. W 2016 roku ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Koninie, jednocześnie otrzymując odznaczenie „Zasłużony dla I Liceum Ogólnokształcącego”.
Absolwentka studiów licencjackich w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz Kyungpook National University w Daegu, w Korei Południowej. Pasjonatka podróży, kultury Japonii oraz wszelkich form aktywności fizycznej, zwłaszcza Oyama Karate. Podczas I roku studiów Asia zdała egzamin na czarny pas w tym właśnie stylu, następnie zdobywając dwa IV miejsca podczas Otwartych Mistrzostw Europy Kyoukshinkai Tezuka Group 2016 w konkurencji knockdown oraz kata z bronią (kobudo). W tym samym sezonie sięgnęła po Wicemistrzostwo Polski w kobudo oraz Mistrzostwo Polski w knockdown. Asia reprezentowała SGH w  ogólnopolskich rozgrywkach akademickich w kilku dyscyplinach. W roku akademickim 2017/2018 wraz z zespołem wywalczyła drużynowe złoto kobiet w kategorii uczelni społeczno-przyrodniczych w ergometrze wioślarskim. Za swoje osiągnięcia naukowo-sportowe otrzymała Stypendium Rektora SGH dla najlepszych studentów.
Obecnie, w ramach studiów magisterskich, Asia realizuje 2-letni program: Strategy and Management in International Organizations na Linköping University w Szwecji.

Alan Woźniak

Alan Woźniak, absolwent I Liceum Ogólnokształcącego, otrzymał 8 października z rąk prezydenta Konina statuetkę “Karaitydy” za „młodzieńczą aktywność i dojrzałe zaangażowanie w kulturalną oraz historyczną tkankę Konina”.
Alan (ur. 1 września 2000 roku) ukończył naszą szkołę w 2019 roku, otrzymując odznaczenie „Zasłużony dla I Liceum” między innymi za pełnienie funkcji przewodniczącego samorządu uczniowskiego. Jest członkiem założycielem i członkiem komisji rewizyjnej Stowarzyszenia Absolwentów i Sympatyków  I LO w Koninie.
Od 2017 roku udziela się w stowarzyszeniu M-Lab, którego celem jest stworzenie przestrzeni dla młodych mieszkańców Konina. Był pomysłodawcą oraz koordynatorem „Muzycznej stajni MDK” – warsztatów muzycznych dla uczniów szkół średnich organizowanych przez M-Lab i MDK w Koninie. Prowadził warsztaty muzyczne dla seniorów.
Publikuje w periodyku „Koniniana” artykuły o tematyce muzycznej, związane z Koninem i regionem konińskim. Odkrył i opisał historię fortepianu, docierając do oryginalnych dokumentów. Jest koordynatorem zbiórki na rzecz remontu instrumentu.  Był współorganizatorem charytatywnego koncertu A. Osiecka w auli szkoły. W 2019 roku złożył wniosek do Konińskiego Budżetu Obywatelskiego o renowację zabytkowego, stuletniego fortepianu marki Bechstein, stojącego w auli naszego liceum.
Obecnie studiuje filologię polską i muzykologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest współzałożycielem i dyrygentem amatorskiego Chóru Ekumenicznego przy parafii ewangelicko-augsburskiej św. Ducha.
“Alan Woźniak to jedna z nielicznych kreatywnych, aktywnych i zaangażowanych młodych osób, które zupełnie bezinteresownie podejmują się licznych działań na rzecz lokalnej społeczności” – czytamy na stronie Centrum Kultury i Sztuki.