Cześć! Jesteś w miejscu, gdzie prezentujemy twórczość naszych młodych poetów. Maja Kałkowska - uczennica klasy IE o profilu psychologicznym. Poezją fascynuje się od dawna. Krótkie utwory prozatorskie oraz poetyckie tworzy do szuflady w zaciszu domowego ogniska. Ksawery Stolarek - uczeń klasy ID o profilu psychologicznym. Twórczością poetycką interesuje się od szkoły podstawowej. To wtedy powstawały jego pierwsze próby poetyckie a rozkwit przypadł na czas szkoły średniej.
Maja Kałkowska
Odbicie
pośród zdarzeń losu
niektórzy potrzebują kwiatu lotosu
nieoczekiwane zdarzenia
jak gdyby wyjęte z kosmosu
oszałamiają nasze głowy
kierując odczuciami
jak niektórzy mężczyźni swymi kobietami
ludzie poszukujący spokoju w minimalizmie
są przebodźcowani w dzisiejszym kapitalizmie
gdyby spojrzeć w lustro
ujrzeć swe odbicie…
dostrzec piękno ze wstawania o świcie
docenić TEN łyk kawy i kolejny tak samo
móc powiedzieć komuś „te amo”
myśleć, kalkulować, z uczuciami się nie chować
wejść w głąb siebie.
zadać pytanie: Czy chciałbym zmienić ludzi traktowanie?
niepewność rzecz to cudowna niczym Madonna.
bo co ma począć pewniak wszechwiedzący?
szczegóły istnienia już dawno znający
dawno niemyślący, lecz innym doskwierający
szukający szczęścia w cierpieniu
światłości w cieniu
piękności we własnym obrzydzeniu
cudowności w krzywdzeniu
Maja Kałkowska
Byt
Przychodzą i odchodzą
z blaskiem w ciemności.
Niektóre w plejadach lśniące, a inne zaś samotnie wirujące.
Nocą całe niebo wypełnione
maleńkimi z pozoru kropkami
tylko po to, by za dnia zachwycać nas cudownymi wschodami.
Oświetlają chmury, malują niebo.
Jedne większe, drugie mniejsze.
Jedne jaśniej, inne ciemniej.
Tak wysoko zwisające tworzą kształty czarujące.
Nie każdego tak zachwycą te tryliardy błyskotek.
Dostrzec piękno owa sztuka, której każda z nich gdzieś szuka…
Czy gdzieś w chmurach, czarnych dziurach albo nawet wielkich murach
oszpeconych malunkami z różnymi wizerunkami.
Wschód i zachód – żywy obraz.
Czy na pewno? W końcu raz ponury, a raz olśniewa każde chmury,
bo miewa różne karykatury…
Ksawery Stolarek
Anioł
Nad głową mą wiruje szczęśliwy aniołek.
Czasem coś do ucha szepnie i pośmieje się ze mną.
Jednak …
Istota tak piękna, niewinna i czysta.
Cóż on zawinić mógł, że na ziemi ze mną uwięziony jest?
A może za kimś czeka?
A może przewodnika szuka?
„Czyż nie każdy byłby lepszy niż ja?”
Dlaczego?
Dlaczego? Pytam….
A co, jak to on właśnie do Ciebie wysłany został?
Doprawdy?
Nic dziwnego, taka już natura ludzka….
Człowiek nawet w jego specjalność by zwątpił.
„A co jeśli każdy anioła posiada?”.
Tak, tak… właśnie tak…
Anioł… taki jedyny
Tylko Twój…
Już na zawsze..
Jeśli otworzysz Mu drzwi swojego serca.
On dla Ciebie…
Ty dla Niego…
I tak już do końca świata..
A może dłużej?
Ksawery Stolarek
Chciwość
Rozsądek oślepia, ludzi rozdziela,
miłość niszczy i życie zabiera.
Chciwość jak pasożyt,
przyczepia się i nie odchodzi.
Czeka na ofiarę i ją łapie,
a potem na ich relacjach żeruje.
Tych, których skazi,
do czynów straszliwych zmusza.
Pragnienia zaspokoić nie umie,
czy to klejnot, czy to diament,
a nawet bogactwo świata całego,
tylko na chwilę pustkę jej wypełni.
Znudzona jedną ofiarą…
na drugą przechodzi.
Bo ona zawsze kogoś dopadnie.
Kapelusznik
Człowiek
Nie raz, nie dwa…
pewnie każdego z nas myśl dopadła
„jaki jest sens naszego życia?”.
Jedni mówią, że zawsze tu byliśmy
i nikim szczególnym nie byliśmy.
Drudzy, że stworzeni zostaliśmy przez wyższe istoty,
co to nas miłością swą obdarowały.
Zawsze jednak to ziarno zwątpienia gdzieś tam się zasiewa
„a co… jak żadne z nich prawdą nie jest,
a jedynie gorzkim kłamstwem?”.
Ludzka głowa zmęczona już wieloma myślami dnia każdego bywa.
Myśli wirują, dręczą, kuszą…
Niby, gdy to człowiek we śnie spoczywa,
to i głowa ponoć odpoczywa.
Prawda jednak inna bywa.
W snach…
w najgłębszych czeluściach,
koszmar i tak człowieka dopadnie.
Człowieka…
tak wyniszczonego…
tak nieszczęśliwego…
i tak zmęczonego.
A potem już będzie lepiej…
bez bólu…
rozpaczy…
smutku…
I gdy ten to osiągnie…
Nagle płacz!
Lament!
i żal…
Dlaczego!?
Skoro nikt mu pomóc nie zechciał!
Był sam!
Czemuż im smutno?
Więc…
człowiekiem bądź dla drugiego
i chodź ten jeden raz zauważ…
zapytaj…
bądź…